مجالی برای خشک شدن رخت های دلتنگی!

مجالی برای خشک شدن رخت های دلتنگی!

سال نو را بدون او آغاز کردیم و دیروز دوستان دور هم جمع شده بودیم و از او خاطراتی را به زبان می آوردیم.

هر کسی خاطره ای از او می گفت و من این خاطره را بر زبان آوردم.

روزهای آخر عمرش پیامکی برایم فرستاده بود:

 این روزها آب و هوای دلم آنقدر بارانی است که رخت های دلتنگیم را فرصتی برای خشک شدن نیست...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد